Terwyl ons die term nie meer so gereeld hoor soos voorheen nie, stel die moderne lewe voor dat ons dit weereens moet aanvaar: Slangolie. In die agtiende eeu se Europa en Amerika het smouse slangolie “geneesmiddels” verkoop, en beweer dat hulle alles kan genees wat met mens verkeerd kan wees – ondanks baie bewyse tot die teendeel. Mettertyd is die term “slangolie” gekoppel aan enige bedrieglike gesondheidsproduk waaroor oordrewe aansprake gemaak word, en wat verkoop is deur individue wat in niks anders as geld belangstel nie.

Dagga is omstrede. Hoekom? En waarom ondersteun mense wat nie belangstel om bedwelmd te raak nie, dit nou skielik? Baie van die antwoorde behels wat dikwels “medisinale marihuana” genoem word. Wat behoort ons te weet oor hierdie voortdurend ontwikkelende onderwerp?

Twee bestanddele in dagga geniet die meeste aandag: delta-9-tetrahydrocannabinol (THC) en cannabidiol (CBD). THC is die bedwelmende, hallusinogene bestanddeel, terwyl CBD alleen nie so ’n effek het nie. CBD is wettig in baie jurisdiksies en moet nie verwar word met die bedwelmende aspek van dagga nie – en daarin lê ’n groot deel van die probleem. Soos een besonder baie geadverteerde handelsmerk sê: “CBD is nie dagga nie.” Medical News Today klaar die verskil op:

CBD kom van die cannabisplant. Mense verwys na cannabisplante as hennep of dagga, afhangende van hul THC-vlak. Hennepplante wat wettig is kragtens die Plaaswet moet minder as 0,3% THC bevat. Oor die jare heen het dagga-boere hul plante selektief geteel om hoë vlakke THC en ander verbindings te bevat ... Hennepboere het die plant egter selde gewysig. Hierdie hennepplante word gebruik om CBD-olie te vervaardig (“Everything you need to know about CBD oil” 27 Julie 2018).

Nietemin is die bedwelmende THC-swaar dagga-plant wyd verwar met die hennepplant wat gebruik word om CBD te verkry. Hoekom? Soos ons sal sien, deur die twee plante met mekaar te verbind en te verwar, wen diegene wat wettiging van die bedwelmende daggaplant verlang, ’n goed uitgedinkte propaganda-oorlog. Ons sal dit verder verduidelik, maar laat ons eers kyk na CBD. Diegene wat dit bevorder, skep die indruk dat daar wetenskaplike bewyse is vir die voordele daarvan. Artikels wat deur objektiewe mediese bronne en promotors van die produk geskryf is, is egter gevul met subtiele frases soos: “Studies dui daarop dat CBD kan help,” "Studies toon aan dat CBD simptome kan help verminder,” en “CBD toon belofte.”

 

Die agenda

Medisinale dagga is oor die afgelope dekade hoog aangeskryf, en die aantal kwale wat dit volgens berigte “help” - en selfs “genees” is verbasend. Die Ohio Medical Marijuana Control Program lys 21 toestande waarvoor dit wettiglik voorgeskryf kan word:

VIGS, amyotrofiese laterale sklerose, Alzheimersiekte, kanker, chroniese traumatiese enkefalopatie, Crohn se siekte, epilepsie of ’n ander aanvalstoornis, fibromialgie, gloukoom, hepatitis C, inflammatoriese dermsiekte, veelvuldige sklerose, pyn wat of chronies en erg of hardnekkig is, Parkinson-siekte, positiewe status vir MIV, post-traumatiese stresversteuring, sekelselanemie, rugmurgsiekte of besering, Tourette-sindroom, traumatiese breinbesering en ulseratiewe kolitis.

Ondanks dit alles, skryf ’n vooraanstaande lid van die advieskomitee in Ohio vir mediese marihuana, dr. Gary Wenk, die volgende in Psychology Today:

As u aan een van hierdie afwykings ly, is die belangrikste vraag wat u aan u adviseur moet stel, of u voordeel kan trek uit dagga-gebruik. As u adviseur “ja” sê, kan u seker wees dat hy of sy onkundig is oor die huidige stand van mediese navorsing oor dagga. Eenvoudig gestel, daar is geen betroubare kliniese bewyse om die gebruik van dagga vir enige een van hierdie toestande te ondersteun nie – hoegenaamd nie (“What Medical Marijuana is, and is Not, Good for”, 15 Julie 2018).

Dr. Wenk sê verder dat hy van mening is dat die ideale mediese adviseur in so ’n geval iemand is wat erken dat hy nie regtig weet of mediese dagga voordele inhou of nie – iemand wat openhartig, maar terselfdertyd versigtig is.

Hy wys daarop dat baie van die getuienis vir mediese dagga anekdoties is, en getuienisse bevat van individue eerder as die bevindings van objektiewe en noukeurig uitgevoerde wetenskaplike studies. Hy noem ook die baie werklike placebo-effek: mense wat glo dat dit met hulle beter sal gaan, doen dit dikwels – nie as gevolg van die “medisyne” nie (meestal blote “suikerpilletjies”, sonder dat hulle dit weet), maar as gevolg van die denke wat aan die werk is. Dr. Wenk merk op dat sommige dierestudies daarop dui dat dagga ’n belofte toon om pyn te verminder – maar soos iemand uit sy statuur uit ervaring weet, wat vir muise werk, werk nie noodwendig vir mense nie. Hy is oop vir moontlikhede oor die onderwerp, maar is tog met reg versigtig en huiwerig om onregverdigbare gevolgtrekkings te maak.

Sy benadering staan ​​in skrille kontras met soveel oningeligte entoesiaste wat tot die verdediging van dagga gevolgtrekkings maak sonder om ’n paar fundamentele vrae te stel: Kwalifiseer anekdotiese getuienis as bewyse? Of is dit die hoofbestanddeel van ’n slangolie-verkooptaktiek? Is dagga die enigste weg om te volg? Of selfs die beste een? Watter dosis is geskik? Wat is die newe-effekte? Hoe werk dit saam met ander medisyne of voedsel?

Te midde van dit alles staan ​​’n verklaring van dr. Wenk wat nie afgemaak moet word nie: “Eenvoudig gestel, daar is geen betroubare kliniese bewyse om die gebruik van dagga vir enige van hierdie toestande te ondersteun nie – hoegenaamd nie.”


’n Les geleer en vergeet

Dit kan wees dat die derivaat CBD ’n merkwaardige potensiaal in medisyne het. Baie van diegene wat die wettiging van dagga aanmoedig, neem onverskillig aan dat “dit sekerlik so kan wees”. Sommige gaan so ver as om dit as die “heilige plant” te propageer – ’n Godgegewe wondermedisyne, wat enigiets wat met mens verkeerd kan wees kan genees.

Wat is die probleem met dit alles?

Die gemiddelde persoon is waarskynlik nie vertroud met High Times nie, ’n Amerikaanse tydskrif gewy aan die dwelmkultuur. Tom Forçade het High Times in 1974 gestig, maar het aan iets gely wat algemeen is onder swaar dwelmgebruikers – gemoedskommelings en paranoia - en hy het sy lewe in 1978 met ’n enkele koeël beëindig.

Bob Greene van die Chicago Tribune het ’n onderhoud gevoer met die uitvoerende redakteur van High Times en skryf in ’n kolom op 30 Maart 1987 dat “die stigter van die tydskrif, Thomas Forcade ... wou hê dat High Times vir dwelms moes doen wat Playboy vir seks gedoen het, asook wat die Rolling Stone vir musiek gedoen het.” “'What to Read if You Just Don’t Say ‘No.’ChicagoTribune.com).

Keith Stroup is nog ’n belangrike promotor van hallusinogene dagga. In 1970 begin Stroup die National Organization for the Reform of Marijuana Laws (NORML) in reaksie op ’n vriend se arrestasie vir besit. Hy wou oorspronklik hê dat die “R” moet staan ​​vir “Herroeping”, maar het besef dat die meeste Amerikaners nie ten gunste van die wettiging van pot was nie.

Stroup beweer dat hy meer anti-tronk is as pro-dagga, maar soos soveel ander gedurende die 1970’s, het Stroup self met dagga rondgespeel. Destyds het die meeste dagga baie lae vlakke van THC bevat, dikwels minder as 1 persent en selde meer as 2 persent. Stroup is egter aan ’n baie kragtiger bron bekend gestel en het paranoia ervaar, wat ons bring by iets wat baie mense nie erken nie: Vandag se dagga is nie die dagga van die Woodstock-generasie nie. Dit is vandag meer tiperend dat dagga 20 tot 25 persent THC bevat!

Alex Berenson was ’n verslaggewer vir die New York Times en ’n selfbeskrywende “libertyn” wanneer dit by dagga gekom het – totdat ’n gesprek met sy vrou, ’n psigiater wat werk met die kriminele kranksinniges, vrae in sy gedagtes laat ontstaan het. Daardie gesprek het hom aangemoedig om ernstige navorsing te doen, wat verder daartoe gelei het dat hy Tell Your Children: The Truth About Marijuana, Mental Illness and Violence, geskryf het. Daarin verduidelik hy die volgende:

Stroup en NORML het gewen toe hulle hul stryd gevoer het onder die dekmantel van burgerregte en billikheid in wetstoepassing. Toe dit bekend geword het dat hulle voorstanders daarvan is om bedwelmd te raak, het die publiek teen hulle gedraai. Die manier om vastrap- plek te kry vir die wettiging van dagga, was om die argument te voer oor alles anders as die rede waarom mense die dwelm gebruik. Stroup het daardie feit voor enigiemand anders besef. Toe vergeet hy – en sy beweging het die prys betaal (Berenson, bl. 46).


Aas en verandering van opinie

Dit kan maklik wees om hierdie dagga-kontroversie uit te sorteer as voorstanders afsonderlik na CBD en THC sou kyk, maar hulle doen dit doelbewus nie. Terwyl ’n groot deel van die “mediese” bespreking oor CBD handel, is die doel van die dagga-voorstanders om THC te wettig, en wat baie mense nie verstaan ​​nie, is dat ’n reuse dagga-drukgroep wat miljoene dollars sterk is, aan die werk is. Hoeveel mense weet dat die miljardêr George Soros $ een honderd miljoen in die verkoopspromosie gepomp het?

Aktiviste het op verskillende tye verskillende openbare mening-veldtogte gevoer, soos die bewering dat die oorlog teen dagga en teen onwettige dwelms in die algemeen, rassisties gebaseer is. Hulle het die idee bevorder dat die oorlog teen dwelmmiddels ’n vermorsing van hulpbronne is, en dat dit die lewens van “gewone” mense vernietig deur hulle misdadigers te maak omdat hulle ’n onskadelike plesiertjie geniet. Maar, die doel van hulle mees onlangse en suksesvolste veldtog is om gewone mense soos ek en jy te oortuig, mense wat geen belangstelling het om dit te beproef nie, dat dagga medisyne is. Wie wil immers teen medisyne wees? Boonop glo mense verkeerdelik dat dagga natuurlik en veilig is, anders as chemiese farmaseutiese produkte.

Wat te veel gewone mense nie besef nie, is dat hulle pionne is in die hande van individue wat 'n goed-georkestreerde veldtog voer om ontspanningsdagga te wettig. Dit is hul spel. Soos Berenson verduidelik:

Om wettiging te koppel aan mediese gebruik is die belangrikste stap. Dit moedig kiesers aan om dagga as iets anders as ’n dwelmmiddel te beskou. In werklikheid, behalwe vir ’n paar beperkte gevalle, soos kankerverwante uittering, is daar nog nooit bewys dat nôg dagga, nóg THC (die bedwelmende bestanddeel) in ewekansige kliniese toetse werk nie (bll. xvii-xviii).

Talle medisyne word van plante verkry. Opioïede kom van papawers en bring welkome verligting vir pasiënte wat baie erge pyn het, maar hulle kom met ’n prys. Gedurende 2016 en 2017 het opioïed-oordosisse alleenlik meer Amerikaners gedood as in die Viëtnam-oorlog.

Een van die aansprake van voorstanders is dat daggas, hetsy THC of CBD, kanker genees, of ten minste die onaangename gevolge van kankerbehandelings verminder. Soos Dr. Wenk egter geskryf het:

Volgens die Nasionale Kanker Instituut ... is daar onvoldoende bewyse om aan te beveel dat dagga gebruik word as behandeling vir kankerverwante simptome of simptome wat verband hou met kankerbehandeling of die newe-effekte daarvan. Ja, dagga kan kankerselle doodmaak. Baie ander chemikalieë kan ook, soos bv. nikotien, maar niemand sal aanbeveel dat u sigarette begin rook om u longkanker te behandel nie.

Ek is nie 'n dokter nie en speel nie een op televisie nie. Ek sluk ook nie al die aansprake van farmaseutiese maatskappye op nie. Maar, een punt moet voor die hand liggend wees: Medisyne het korttermyn- en langtermyn newe-effekte, en dit sluit CBD sowel as THC in. Op televisiestasies word advertensies geloods wat die nuutste wondermedisyne bevorder, gevolg deur advertensies vir regsfirmas wat beplan om die dwelmondernemings te dagvaar vir hul voorheen genoemde wondermiddel. Medisyne help sommige individue, maar maak ander dood. Dit is ’n feit van die lewe – en die dood!

As mense van “medisinale dagga” praat, is dit belangrik om te verstaan ​​wat hulle regtig bedoel. Mens moet ook vra: Waarom hoor ons so baie van die wettiging van medisinale dagga wanneer CBD reeds in die meeste jurisdiksies wettig is? Die antwoord is voor die hand liggend. Voorstanders van medisinale dagga wil hê dat THC gewettig moet word, nie net CBD nie. Hierdie verkopers van slangolie het ’n aas en verandering van opinie te weeg  gebring. Let op die vordering van die een jurisdiksie ná die ander: wettig eers medisinale dagga, wettig dan ontspanningsdagga.

Ons by die Wêreld van Môre ontken nie dat beperkte mediese voordele van een of van albei, van die twee hoofbestanddele van dagga moontlik eendag deur middel van behoorlike mediese en wetenskaplike toetsing ontdek en gedemonstreer kan word nie. Ons besef egter ook dat die eindspel vir aktiviste vir die gebruik van medisinale dagga is om die gebruik van dagga vir ontspanning te bevorder. Dit is ’n morele kwessie eerder as ’n mediese probleem. Die stormloop na wettiging het reeds ernstige gevolge gebring, en die situasie sal net erger word.

Behalwe sterftes van oordosering, is een van die ernstigste gevolge van dagga-gebruik amotiveringsindroom: Die verlies aan inisiatief. Daar kan uitsonderings wees – enkele gebruikers wat baie gemotiveerd is – maar met vandag se veel kragtiger dagga-plantlyne is daar ’n generasiegolf van ongemotiveerde slagoffers. Wat kan dit doen vir die toekoms van ’n volk?


Volg die geld

’n Snaakse ding het gebeur nadat medisinale dagga aanvaarding gekry het. Entrepreneurs het ontdek dat daar geld in steek! Nie net is medisinale dagga, of dit THC of CBD is, die wondermiddel wat u genees nie, maar dit is ook die gans wat die goue eiers lê. Kwekers, verspreiders en regerings samel geld in.

Ja, dagga het skielik groot besigheid geword. Selfs die voormalige Amerikaanse Speaker van die parlement, John Boehner, het seminare geadverteer oor hoe om munt te slaan uit die dagga-oplewing en dit is groot nuus in finansiële nuusbriewe. Een beleggingsadviseur het onlangs geskryf: “In 2020 gaan dagga groter wees as sjokolade ... groter as organiese kos ... groter as wyn!” (“Why Cannabis Will Be More Popular Than Chocolate and More Amercan Than Apple Pie”, WeissRatings.com, 20 Mei 2019).

Sedert dagga gewettig is, het Kanada ’n belangrike verskaffer geword, beide binnelands as internasionaal, en voer dagga-produkte uit na Australië, Brasilië, die Kaaimanseilande, Chili, Kroasië, Ciprus, Duitsland, Nieu-Seeland en Suid-Afrika (“Global Reach,” Tilray.com).

Een van die grootste uitvoerders is Tilray, wat CBD-olies vervaardig (die nie-hallusinogene ekstrak van die dagga-plant), sowel as ’n produk genaamd “Tilray 1:1,” wat gelyke hoeveelhede CBD en die hallusinogeen THC bevat. Een en twintig dagga-produserende maatskappye het in die openbaar aan die begin van 2019 in Kanada handel gedryf. Nege maatskappye raap miljarde dollars in, met twee wat jaarliks ​​meer as $ 10 [±R140] miljard beloop.

“Maar ek het gedink dat dit alles gaan oor die grootste wondermiddel wat nog ooit ontdek is!” Dit mag so wees. Net die tyd sal leer. As die geskiedenis homself herhaal, kan dit net nog een bottel slangolie wees wat die mense koop. Terwyl mense die gierigheid van farmaseutiese ondernemings verpes, is diegene wat aandring op medisinale dagga, grootskaals besig daarmee! Kan ons dit nie insien nie? Moet ons dan nie ’n bietjie skepties wees as ’n “medisyne” bevorder word wat alles en nog wat genees nie, veral as die belangrikste bewys vir die effektiwiteit daarvan anekdoties is eerder as die resultaat van streng toetsing?

Wanneer honderde miljoene dollars ingepomp word in ’n veldtog wat lei tot die wettiging van ’n dwelmmiddel – een met te veel newe-effekte om in hierdie artikel te lys – behoort ons nie ’n bietjie agterdogtig te wees oor wat aangaan nie? As daar selfs terme soos “heilige plant” in die mengsel gegooi word, sien ons dan nie ’n godsdienstige ywer wat oorneem nie? Neem kennis dat, ondanks enkele misleide of ongemotiveerde bewerings tot die teendeel, dagga word al vir eeue in heidense godsdienste aangewend, maar nooit deur die priesters van die ware God nie.

 

’n Toekomstige bedwelming

Die ontslape Amerikaanse folksanger John Denver het ’n groot deel van sy lewe in Colorado deurgebring. Een van sy grootste treffers was “Rocky Mountain High.” Die wettiging van marihuana in 2014 het die liedjie ’n konnotasie gegee wat Denver nooit bedoel het nie. Alhoewel sommige beweer het dat sy liedjie oor dwelms handel, het hy dit duidelik en beslis ontken voor ’n Amerikaanse senaatverhoor:

My liedjie “Rocky Mountain High” is op baie radiostasies verbied as ’n dwelmverwante liedjie. Dit is duidelik gedoen deur mense wat nog nooit die Rocky Gebergtes gesien of daar was nie, en wat ook nooit die opwinding, die viering van lewe of die lewensvreugde wat ’n mens ervaar, beleef het as hy iets so wonderlik waarneem as die Perseids meteor- storting op ’n maanlose wolklose nag, as daar soveel sterre is dat mens ’n skaduwee het van die lig, en mens saam met jou vriende, jou beste vriende gaan kampeer het en hulle vir die eerste keer bekend gestel het aan een van die natuur se skouspelagtigste ligvertonings (“Rocky Mountain High deur John Denver,SongFacts.com).

John Denver beskryf ’n heel ander soort bedwelming as dié wat handelaars dwars oor die stad Denver nou bevorder. Tog sal ’n bedwelming deur dwelmmiddels nooit regtig bevredig nie. Ervaring toon dat onoordeelkundige dwelmgebruik lewens vernietig. Daar was ’n antieke koning wat met hedonisme geëksperimenteer het, ’n filosofie waarin die doel van die lewe is om sigself aan fisieke plesier oor te gee. Hy het betekenis gesoek in wyn, vrouens en sang, maar dit nie daar gevind nie: “Daarna het ek my begewe om wysheid en onverstandigheid en dwaasheid in oënskou te neem, want wat sal die mens kan doen wat ná die koning kom? ... Daarom het ek die lewe gehaat, want die werk wat onder die son gedoen word, het my mishaag, omdat alles tevergeefs is en ’n gejaag na wind” (Prediker 2:12, 17).

Ongelukkig weet baie min mense wat die betekenis van die lewe is. Vind u die lewe leeg en ontbrekend? Vra u: “Is dit al wat daar is?” Daar is ’n doel vir ons bestaan ​​– en dit kom nie in hedonisme voor nie, maar op die bladsye van u Bybel. U kan daaroor leer in ons gratis publikasie, U Uiteindelike Lotsbestemming. Om te weet hoekom u hier is en u werk om daardie hoogste doel te bereik, bring ’n veel groter vervulling as ’n nie-altyd-so-goedkoop dampie maak nie. Lees ook ons ​​insiggewende boekie Dagga: Wat Hulle U nie Vertel nie vir ’n meer volledige bespreking van hierdie onderwerp en die gevolge van ontspanningsdagga. U kan dit aanlyn lees by TomorrowsWorld.org of ’n gratis gedrukte eksemplaar aanvra deur die streekkantoor die naaste aan u te kontak, gelys op bladsy 2 van hierdie tydskrif.